klik hier voor de lijst van alle titels. Klik op de titel als je het hele nieuwsverhaal wilt zien.

Klik op de titel of hier als je terug wil naar de lijst van alle titels

Het paspoort van de NTA heb je niet alleen nodig voor NTA evenementen maar ook voor je kubgraad-examens. Je vorderingen op taekwondo gebied worden er in opgetekend. Zorg ervoor dat het in orde is, ingevult waar mogelijk en voorzien van een foto. We zullen in het vervolg minder coulant zijn: paspoort niet in orde, vergeten of niet gekregen (door eigen schuld) dan geen examen. Beginnelingen moeten zelf zorgen voor de ingeschrijving bij de NTA. Stuur de NTA acceptgiro die je van Dave krijgt zo snel mogelijk op.

De eerste jaarvergadering na de val van de Berlijnse Muur was een succes. De ontspannen sfeer stond haaks op de discipline tijdens de lessen. Hoewel de voorzitter graag meer leden gezien had, was er met een opkomst van 65% van de harde kern geen reden tot klagen. We moeten nog zien of de landelijke verkiezingen meer enthousiasme weten los te maken. De gereduceerde opkomst had ook zijn prettige kant: we kregen drie drankjes aangeboden in plaats van de beloofde twee. Aan bestuursvergaderingen doen nog minder mensen mee. Die moeten dan ook wel heel gezellig zijn.

De vergadering kende ontroerende, spannende en vrolijke momenten en was nooit saai.

Het is toch heerlijk om lid te zijn van een klub waarvan de helft van de trouwe leden jaarlijks collecteert voor de “Gehandicapte Sport” en waarvan ook de andere helft het klubpercentage van de opbrengst afstaat aan dit doel. En dan het aanbod van mensen om zich in te gaan zetten bij klubaktiviteiten. Schitterend!

De vermindering van de subsidie wekte verbazing. Niet iedereen was geschoold in hogere bestuurskunde en besefte dat de Gemeente verlaging van de huur voor haar zalen kompenseert met minder subsidie. Het was even stil toen gevraagd werd waarom de trainers dit jaar hogere onkosten zouden hebben. Deze vraag bleek niet zo pijnlijk als hij leek: er wordt geen geld meer afgedragen aan wijlen Taekyon Centraal. Daar staat tegenover dat de vereniging voor alle uitgaven zelf moet opdraaien.

Het verbod in het huishoudelijk reglement (HR) om aansluiting te zoeken bij een konkurerende budo sport van de harde hand wist de gemoederen pas echt te verhitten. Gelukkig kon een ouder wijzer lid de voorzitter behoeden voor een bestuurlijke krisis. De meerderheid kon instemmen met een kompromis artikel waarin het verbod vervangen werd door het gebod om eerst advies in te winnen bij leraar. Verder werd het HR op een paar wijzigingen na aangenomen: de leeftijdskategoriën zijn in overeenstemming gebracht met die van de NTA en het taekwon-do pak moet sober zijn volgens NTA voorschriften (een foto van je moeder mag dus niet op je rug).

Iedereen was gelukkig met de mededeling dat de vrijdagavond lessen verlengd zullen worden tot 1.30 uur. Voordat het zover is moet er eerst nog een plaatsje bevochten worden tussen de voetballers.

Groot bijval genot de verzuchting dat de lessen tijdig dienden te beginnen: je kon je niet voorstellen dat er wel eens mensen te laat kwamen. Het besluit de lessen op tijd te starten ook als de verantwoordelijke leraar eens te laat mocht zijn, suste de onvrede. Een andere leraar of de hoogst gegradueerde zal in zo'n uitzonderlijke situatie de les overnemen tot de leraar opduikt.

In een goedgevulde sportzaal in Ravenstein voor enthousiast publiek streden zaterdag 2 oktober 1993 teams van Taekyon tegen teams uit Wales. Dit taekwondo toernooi werd verrassend gewonnen door Taekyon. Onze jongens Wouter en Rogier vervulden hierbij een sleutelrol.

Wales had bijzonder sterke ploegen gestuurd met veel internationale wedstrijdervaring en europees- en wereldkampioenen. Na de warming-up, waarin de welshmen imponeerde door snelle en hoge beentechnieken, was iedereen in het publiek ervan overtuigd dat Taekyon verpletterend verslagen zou worden. “Wat moesten onze provincie jongens tegen deze internationals?” Toch wonnen twee van de drie Taekyon teams, niet met groot verschil, maar wel overtuigend. Taktiek en rust in kombinatie met sterke vuisttechnieken en voortdurende aanmoediging door het publiek bleken sterk genoeg. Verder speelde de zelfoverschatting van de welshmen Taekyon in de kaart, met name bij de breektesten en de tuls. De welshmen wilden het vaak te hoog, te ver en te mooi doen. Met mislukking als gevolg. Het eenvoudig antwoord van Taekyon lukte wel.

De Taekyon teams waren samen gesteld uit de beste taekwondoka's van de zeven Nederlandse “Taekyon” scholen. Houten werd vertegenwoordigd door Wouter en Rogier.

Het jeugdteam van Taekyon (14 jaar en jonger) trad als eerste aan. Met zijn lagere banders had het geen schijn van kans (uitslag: 3-13) tegen de welsh kinderen met tweede dan en hoger. Een moeder was bang dat haar zoontje onherstelbare geestelijke schade geleden had: zo verslagen te worden en nog wel door een meisje, daar kwam hij nooit overheen. “Meisjes van 14 zijn handiger dan jongens van 14”, meende ze, ”maar dat zou hem wel niet troosten“. In de junioren- en seniorenteams deden overigens geen meisjes mee.

De leden van het junioren team (15 t/m 17 jaar) hadden gezien dat de welshmen voornamelijk met linker trappen aanvielen. Maar dit taktisch inzicht kon men bij het onderdeel sparren aanvankelijk niet uitbuiten. De nederlaag van het jeugdteam drukte duidelijk ook al mislukte de britse breektesten en tuls. De partij van Wouter bracht hierin verandering: door rustig goed te kijken en snel te reageren voorkwam hij dat zijn tegenstander zijn linker trappen kon verzilveren. Wouter won en toonde aan dat de welshmen niet onoverwinnelijk waren. De nederlanders kwamen daarna een stuk minder gespannen op de vloer. Het junioren team scoorde 10 van de 16 punten.

Rogier (17 jaar, rode band) was ingedeeld bij de senioren. Zij tegenstander was een stuk groter, een paar jaar ouder en technisch verder (2-de dan). Op papier maakte Rogier van de senioren de minste kansen om zijn partij te winnen. Maar Rogier had zich goed voorbereid. Hij wou laten zien dat hij een half jaar geleden bij de interland Wales-Nederland ten onrechte buiten de selektie gehouden was Nederland had toen verloren. Nu zou Taekyon beter presteren tegen dezelfde welsh ploegen. Door voortdurend van positie en stand te veranderen voorkwam hij dat zijn britse oponent zijn goed getrainde kombinaties kon uitvoeren. Met goed geplaatste vuisttechnieken hield Rogier de score goed in evenwicht. De schitterende vliegende achterwaartse trap (Rogier's specialiteit) in de laatste seconde bracht hem tenslotte de overwinning. Onze senioren wonnen met een krappe 9--7.

De wedstrijd duurde een uur langer dan gepland, maar daar was niemand rauwig om. Het publiek genoot met volle teugen en kreeerde een sfeer die we in Nederland alleen kennen van schaatswedstrijden. De Taekyon-leden waren trots op hun overwinning. De britten waren blij met hun nieuwe nederlandse vrienden. De organisatie en scheidsrechter waren gelukkig over de harmonieuse sfeer. Alleen de vriendin van Rogier liep er wat verlaten bij. Voor de wedstrijd was Rogier volledig in trance, na de wedstrijd werd zijn aandacht opgeeist door de vele mensen die hem wilden feliciteren.

Organisatorisch liep alles vrij voorspoedig. Tuls werden vlot gelopen, waardoor sparringswedstrijden snel konden beginnen. De EHBO-man had zich strategisch opgesteld. Hij kon razendsnel ter plekke zijn, en dat was nogal eens nodig. Veertien clubs uit het hele land deden mee. Wat mij opviel was de samenhorigheid tussen de mensen. Dat sprak mij zeer aan.

Terug naar onze deelnemers. Waar Bianca zichzelf uitschakelde door haar eigen zenuwen, liep Pascal een vrij strakke tul (we hadden niet anders verwacht). Daardoor plaatste hij zich bij de laatste acht. Het was voor mij dan ook onbegrijpelijk dat hij niet daarna bij de eerste drie zat. Jan-Willem sloeg dit onderdeel over. Het viel mij op op hoeveel verschillende manieren men tijdens zo'n wedstrijd omgaat met de zenuwen. Sommige zijn constant in beweging, terwijl anderen wezenloos voor zich uit zitten te staren met bleke koppies. Ik heb er een gezien die constant naar de toilet ging (waar heb ik dat meer gehoord?). Nadat de prijzen voor de tuls waren uit gedeeld gebruikte coach Rogier zijn vermaarde pep-talk om Pascal er weer bovenop te helpen.

Het was tijd voor Bianca's eerste partij sparren. Het is algemeen bekend binnen de club dat, wanneer Bianca haar tegenstander recht in de ogen kijkt menig mannehart sneller klopt en de tegenstander zonder slag of stoot bezwijkt. Ik vreesde dan ook het ergste. Haar eerste partij verloor zij echter en in haar tweede partij raakte ze geblesseerd waardoor ze de strijd moest staken. Desondanks alleen maar lof.

Pascal verging het zijn eerste partij niet veel beter, maar hij herstelde zich de volgende twee partijen zeer knap. Zou de sparringstraining dan toch helpen? Ik zeg ja als ik hem vergelijk met zo'n driekwart jaar terug. Dat hij in zijn vierde partij even door het lint ging, dat vergeven we hem gewoon. Ook veel lof.

Zwaargewich Jan-Willem haalde de halve finale. Daarna was het over en sluiten voor hem. Het lukte mij na de verloren partij hem nog wat te vragen. Hij sprak tot mij de magische woorden “er had meer in gezeten”.

Tot slot wend ik mij even tot de mensen die hèèl erg graag meeleven met een clubgenoot. Zij maken het niet makkelijker voor de coach en zeker niet voor degene die bezig is. Meeleven, graag, maar laat de aanwijzingen over aan de coach.

Onze jeugdleden lopen er sinds september gekleurd bij. Het aantal tussen slipjes is uitgebreid en al tussen de witte en gele band komen ze alle kleuren tegen. Aan de banden zelf is niets veranderd. In de tabel hieronder vinden jullie het systeem voor de jeugd, zoals als het vorig seizoen was (oud) en nu is (nieuw) in relatie tot het systeem voor senioren.Vanaf groene band is het senioren systeem ook voor de jeugd van toepassing.

Beste taekwondoka, pa of ma. Dit is al weer de tweede aflevering van ons Taekrantje. De reacties op onze eerste aflevering waren overstelpend. Helaas beschikken we maar over een beperkte hoeveelheid papier. Een aantal wedstrijdverslagen, persoonlijke impressies, advertenties en strips over taekwondokatten moeten wachten tot onze volgende aflevering. Voor deze aflevering hebben we wat oud materiaal en wat nieuw gekozen. Veel lees plezier.

Iedere bijdrage wordt overigens bijzonder gewaardeerd. Blijf inzenden.

Taekyon Houten