klik hier voor de lijst van alle titels.
Klik op de titel als je het hele nieuwsverhaal wilt zien.
Klik op de titel of hier als je terug wil naar de lijst van
alle titels
Taekwon-Do is een oosterse zelfverdedigings sport. Eigenlijk mag je geen sport zeggen: “Do” staat voor “kunst” of “weg”, de weg naar een innerlijke harmonie. Kortom, als je Taekwondo beoefent krijg je gelijk wat binnen van de oosterse wijsheid. De mensen uit het verre oosten zijn echter niet alleen vermaard om hun wijsheid maar ook om hun puntige verwoording ervan. Iedereen heeft wel een boekje in zijn kast staan met mooie oosterse spreuken. In de westen hebben we inmiddels toch ook al een behoorlijk nivo bereikt in het puntig formuleren van wijsheden. Wie kent Loesje niet?
Dat bracht mij op de gedachte voor een nieuwe rubriek voor onze krant. Je hebt vast wel een spreuk waar je bijzonder opgesteld bent. Lever die in bij de redaktie van de Taekrant. We publiceren de spreuk en op het eind van het jaar reiken we aan de meest gevatte een prijs uit. Taekwondo wijsheden zijn natuurlijk voor ons het leuks:
“Een goed taekwondoka slaat zich er wel doorheen”.
Maar andere wijsheden zijn ook welkom:
“Wie een kuil graaft voor een ander is een werknemer”.
Of iets buitenlands:
“Time flies like an arrow, fruitflies like a banana”.
Enfin je hebt vast zelf wel iets beters. Laat iedereen mee genieten.
Jullie hebben je natuurlijk al altijd afgevraagd hoe onze klub aan zulke goede leraren komt. Ik denk dat het tijd is om dat te onthullen.
Onze hoofdleraar Henny Thijssen heeft in de avonduren (en ik vermoed vooral in de kleine uurtjes) een universitaire opleiding Pedagogie gevolgd. Afgelopen maand julie is hij afgestudeerd. Hij is nu doctorandus, dus. Ik denk overigens dat je nog steeds Henny mag blijven zeggen.
Je vraagt je wellicht af wat dat is ... Pedagogie? Simpel gezegd is Pedagogie het vak waarin je leert hoe je mensen moet leren hoe je moet lesgeven. Dus Henny weet nu professioneel hoe hij jullie leraren moet instruëren en jullie kunnen zelf zien hoe goed hij het op de universiteit gedaan heeft.
Henny heeft bijzonder knap werk gelevert. Naast zijn gewone werk (en de sport, en zijn gezin) heeft hij de opleiding afgerond binnen een tijd waarop een voltijds student al trots mag zijn: binnen krap vier jaar. Bovendien had hij, met name voor zijn eindopdracht, een schitterend cijfer (8).
HENNY (en ook je vrouw Thea) VAN HARTE GEFELICITEERD.
Op de algemene ledenvergadering van onze vereniging is er gepraat over een verenigingsblad. In het verleden heeft onze secretaris Gerard Sleijpen van tijd tot tijd een Taekrant geproduceerd, maar vanwege drukke werkzaamheden is hij daar mee gestopt. JanWillem Wieman wil in de toekomst schrijven over te verwachten wedstrijden en het verloop daarvan. JanWillem Linschoten wil datzelfde doen over de technische uitvoering van het Taekwon-Do. Alex van Rooijen heeft toegezegd dat hij regelmatig zal schrijven vanuit zijn kennis als fysio-therapeut over dingen waarop we bij Taekwondo moeten letten om blessures te voorkomen. Dave de Putter zal alles verzamelen en zorgen dat het krantje of het boekwerk uitgegeven gaat worden.
Uiteraard kan iedereen die dat wil een artikel of ingezonden stuk inleveren. Voorlopig wordt er nog niet met een datum gewerkt waarop het ingeleverd moet zijn, zodat iedereen wat zij of hij kwijt wil aan Dave kan doorgeven tijdens de lessen of bezorgen aan de Spoorhaag 30 hier in Houten. Grotere verhalen graag op diskette en op papier en in ieder geval voorzien van je naam.
Op zondag 1 juni a.s. houden we weer onze eigen kampioenschappen. Het wordt gehouden in sporthal Den Oord en begint om 10 uur. Net als vorig jaar worden er wedstrijden gehouden in Tuls en in Sparren. Je moet je zo snel mogelijk opgeven bij JanWillem Wieman die ook zorgt voor een zo eerlijk mogelijke poule-indeling. In principe word je nooit uitgeschakeld door èèn verloren wedstrijd, maar pas na een 2e verliespartij.
Zondag 20 april was het zover. Thai, Tuyen, Thian en Daniëlle gingen op examen voor de eerste dan, in hun eigen honk “De Spil”, in Houten. Ze hadden hard getraind en alles zat er goed in. Trainer Bas en hoofdleraar Hennie zagen het helemaal zitten. Maar voor zo'n indrukwekkende landelijke commissie is heel iets anders dan voor vriendelijke lieden als Bas en Hennie. De kandidaten waren dus toch behoorlijk zenuwachtig. Jullie reporter en het (geselekteerde) publiek waren erg onder de indruk van de prestaties van ons viertal, de examencommissie niet helemaal.
De groep kandidaten was in twee gesplitst. Een groep bestond voornamelijk uit zwaargewichten, stoere knapen van meer dan 1.80 m, met korresponderend gewicht. Deze groep vormde een schril kontrast met de examencommissie die een opvallende grijsgraad vertoonde (niet alleen hun kleedij) en met hun gewicht onder dat van de gemiddelde nederlander zat. Ons triple T & D-team was ingedeeld bij de ukkies, lichtgewichten waaronder kinderen van 12 j. Redelijk zou je zeggen, want van grotere zwaardere mensen mag je meer stootkracht verwachten dan van lichtere. Mooi dat de commissie daar rekening mee hield, geheel volgens de Taekwon-do filosofie “Taekwon-Do voor iedereen“. We zullen zien.
De commissie had wat problemen met de breektesters: de bok waarin de breekplanken geklemd worden was er wel, maar de planken ontbraken. Hennie deed alsof hij geen planken in huis had. Hij vertrouwde de inzet van onze kandidaten volledig maar wilde toch meer mikken op hun perfekte techniek. Het mocht niet baten. Blijkbaar kende de commissie nog andere mensen in de buurt. Een kwartier voor het einde, precies op tijd, kwamen de planken binnen en kon de bok geïnstaleerd worden. Voor de zwaargewichten werden de planken op borsthoogte bevestigd. Soepel werkten de meeste van deze kandidaten hun voet met een zijwaartse trap door de planken. Mooi! En voor de kleinere? ... De planken bleven op dezelfde hoogte. Daniëlle en Thian moesten dus op kin hoogte werken. En van Thai en, met name, van Tuyen werd het onmogelijke geeist: twee planken breken met een zijwaartse trap een paar decimeter boven je hoofd? Iets voor de zesde dan? Tuyen is heel lenig (wie is daar niet jalours op) en deed het toch nog heel aardig. Ze trapte op de goede hoogte (zelfs nog ietjes hoger). Maar om, als je recht omhoog moet trappen, een grote zijwaartse kracht te ontwikkelen, dat was zelfs voor haar en voor vrijwel de hele tweede groep te veel gevraagd. Voor een aantal kandidaten kwam het goed uit dat de breektest het laatste deel van het examen was: ze zouden niet meer in staat geweest zijn om met de nodige souplesse andere oefeningen te vertonen. De planken zijn breekbaar, de bok zelf niet.
Al met al ziet de toekomst ziet er zonnig uit voor onze volgende kandidaten Jan-Willen Wieman en Matthijs van Toor. Succes.
De examencommissie kwam met een evenwichtige uitslag uit de bus: van de 21 deelnemers slaagden er 11. Van de groep zwaargewichten slaagde vrijwel iedereen. Hoe zou dat komen? ... Mis. Volgens de commissie werd er niet goed “getimed”. Ze bedoelde dat, bij de partneroefeningen, niet goed geplaatst werd (te grote afstand) en de verdedigingsblokken te laat of te vroeg werden ingezet. De aanwezigen leraren op de tribune werden hierover berispend toegesproken en zouden nog een officieel schrijven ontvangen. Op Bas maakte dat niet veel indruk: “de voorbereiding op de breektesten moet beter”. Hij was duidelijk trots (terecht) op het hoge nivo van de zelfverdedigingsoefeningen van zijn leerlingen. Wat harder en strakker had van hem wel gemogen.
Ondanks de handicap die de tweede groep was opgelegd, behoorden Thai
en Thian tot de geslaagden. Een zeer goede prestatie, onze gelukwensen.
Thian was zo'n beetje het geheime wapen van de tweede groep die uit 11
personen bestond. Hij moest telkens 2 maal, soms 3 maal, opdraven om
nummer 11 aan een partner te helpen: “Thian, uw ideale partner”.
Tuyen en Daniëlle, hadden goed gepresteerd maar hun prestatie kreeg
toch niet de goedkeuring van de commissie. Helaas. Je moet op het examen
meer dan 5.5 scoren voor ieder onderdeel en gemiddeld meer dan 6. Je
hangt dus al als je op een onderdeel niet zo goed presteerd. Volgende
keer beter. Wij zijn trots op jullie. Ons triple T team was na 2.5 jaar
klaar voor de eerste dan. Gemiddeld staat daar 5 jaar voor.
Op zondag 13 april 1997 was het dan zover. Trainen bij Karel. Voor de meesten van ons was het de eerste keer. Met 2 auto's reden we naar Leerdam, waar Karel gebruik maakte van de Wuslu-Dojo. Alles was aanwezig in deze imponerende Dojo; een bar, een lange spiegelwand (soms was dat schrikken), diverse equipments en een zachte vloer. Na de ca. 30 seconden warming-up van Karel en de niet te vergeten rek-oefeningen kreeg iedere groep een aparte trainer (leraar) toegewezen. Voor de pauze zijn we ongeveer 2 uur bezig geweest met partner-oefeningen en Tuls. Daarna het sneetje brood, kopje koffie en de evaluatie. Om ca. 13 uur zijn we verder gegaan met het 2e gedeelte. In deze 2 uur zijn we nog dieper ingegaan op de Tuls. Ik kon 's avonds het woord Tul niet meer horen. Het werd vervolgens dan ook een behoorlijke uitputtingsslag. Gelukkig brachten wat drukpunten een zekere rust. Afsluitend een ademhalingsoefening en deze speciale dag was teneinde. Vermoeiend was het wel, maar we hadden het niet willen missen; trainen onder Karel was de moeite waard. De deelnemers waren JanWillem Linschoten, Bas Rours, Thai Nguyen, Tuyen Nguyen, Thian Thio, Daniëlle Hofstra en jullie reporter.
Kort hierna behaalden Thai en Thian hun 1e dangraad; zie het verslag verderop. (Redactie)
Er waren 15 leden afgekomen op deze vergadering, om te horen hoe onze vereniging er voor staat. Iedereen werd in het bezit gesteld van een jaaroverzicht van de secretaris en van de penningmeester.
Het ledenaantal bleef stabiel, al is er een ledenstop voor de jeugd.
De moeder van Dennis Lennaerts schrijft regelmatig een stukje voor de krant, maar helaas wordt dat niet altijd afgedrukt.
De kascommissie (dit jaar Nico van Didden en JanWillem Linschoten) heeft alles in orde bevonden bij de penningmeester en het blijkt dat de financiën nog steeds gezond zijn.
Onze jeugdleraar Bas Rours gaat in het nieuwe seizoen naar China, zodat daar een oplossing voor gevonden moet worden.
Gerard Sleijpen was aftredend als secretaris en wilde zich niet herkiesbaar stellen. Omdat er geen ander te vinden was, heeft Gerard zich nog voor 1 jaar beschikbaar gesteld.
Als het even mogelijk is, zal het volgende seizoen de junior/seniorlestijd verlaat worden en wat langer duren.
